U bent mantelzorger met een naaste met dementie.
Wilt u met mij het gesprek aan?
Vanuit mijn expertise op het vlak van dementie en rouw- en verliesbegeleiding voer ik gesprekken met mantelzorgers met een naaste met dementie.
Gesprekken om ervaringen en zienswijzen op te tekenen.
Gesprekken die gaan over al die emoties die langs kunnen komen: bij de eerste vermoedens van dementie, de diagnose, het leven met en het afscheid nemen van de naaste met dementie.
Gesprekken over gevoelens van schuld, van schaamte, boosheid, opluchting en dankbaarheid. Over rouw en troost. Over je alleen nog maar kunnen richten op verlies of je daarnaast ook kunnen richten op het vinden van ruimte voor jezelf. Over wat je laat zien of wat je voor de buitenwereld verborgen houdt.
Ervaringen, verhalen die – geheel geanonimiseerd – een plek krijgen in een boek over rouw, verlies en troost bij mensen met een naaste met dementie. Over de hedendaagse kijk op verlies en rouw. Over anticiperend rouwen of levend verlies. Een boek voor de mantelzorger met herkenbare verhalen en troostrijke gedachten. Een boek voor de zorgmedewerker als handvat voor soms ingewikkelde gesprekken. Een boek voor de buitenstaander, om een beeld te vormen wat er speelt wanneer je een naaste hebt met dementie.
Wilt u met mij het gesprek aan?
Praktisch:
- Het gesprek vindt plaats op de locatie waar uw naaste met dementie nu woonachtig is, bij voorkeur omgeving Gouda.
- Het gesprek zal circa 1 uur in beslag nemen.
- U geeft toestemming dat verhalen, ervaringen etc. geanonimiseerd in een boek worden opgenomen.
- De periode waarin de gesprekken plaatsvinden is september – december 2024.
Wilt u een afspraak maken? Fijn! U mag mailen naar: info@corrievannieuwkerk
Of bellen: 06 8182 2820
Klik voor meer lezen….
De keuze indertijd voor mijn opleiding voor Rouw- en Verliesbegeleider werd vooral ingegeven door mijn behoefte aan handvatten voor de ouderenzorg op het vlak van rouw en verlies, in relatie tot dementie. Niet alleen richting de zorgprofessional, ook richting de mantelzorger met een naaste met dementie. Dementie immers heeft mijn meer dan warme belangstelling, waarbij ik mij als trainer binnen de ouderenzorg ook beroepsmatig bezig hou met het overdragen van kennis over dementie.
De opleiding voor Rouw- en Verliesbegeleider heb ik indertijd afgesloten met een eindexamen-opdracht. Deze opdracht heb ik op 2 manieren uitgewerkt:
De eerste uitkomst is een boekje over Schaamte in relatie tot rouw en verlies. Uitgangspunt voor dit boek is de wijze waarop ik mij verhoud tot troost en schaamte en mijn ideeën hoe schaamte troost (en daarmee rouw) in de weg kan staan. Daarbij heb ik mij laten inspireren door ruim 30 mensen uit mijn netwerk (soms dichtbij, soms wat verder weg). Deze mensen, uit een doelgroep van 60 geadresseerden, hebben anoniem gereageerd op twee vragen: Wat is troost voor jou en Soms maakt schaamte het moeilijk om je te laten troosten. Wat vertel jij anderen niet? Of waarvan denk jij daar val ik een ander niet mee lastig… En waarom denk je dat?
De tweede uitkomst is een workshop over rouw en verlies voor zorgprofessionals, vrijwilligers en mantelzorgers. In deze workshop gaan we, afgestemd op de doelgroep, aan de slag met de hedendaagse kijk op verlies en rouw, met rouwtaken, met de verliescirkel, gesprekken of een schrijfopdracht.
Zowel de workshop als het boekje vragen om een vervolg:
Om een stem te geven aan mantelzorgers met een naaste met dementie, voor zover deze niet gehoord of niet uitgesproken wordt.
Om mijn kennis te vergroten in het bieden van zorg en ondersteuning áán die mantelzorger met een naaste met dementie.
Ik wilde graag het gesprek aangaan met die mantelzorger om hun ervaringen en zienswijzen op te tekenen. Verhalen die – geheel geanonimiseerd – een plek krijgen in een vervolg op het eerste boek. Gesprekken die gaan over de emoties die langs kunnen komen bij de eerste vermoedens van dementie, de diagnose, het leven met en het afscheid nemen van de naaste met dementie. Over gevoelens van schuld, van schaamte, boosheid, opluchting en dankbaarheid. Over rouw en troost. Over rouwtaken. Over gericht zijn op verlies of gericht zijn op herstel. Over wat je laat zien of wat je voor de buitenwereld verborgen houdt.